A Birthday Death Wish

First of all, it's not my birthday. This is just something I wrote and wanted to share. Everything in this short story is fictitious, well, almost everything. Only 20% of this story is based from real life. Now, if you wanted to read, please do. Not sure if any of these will make sense to you. Comments are most welcome and even if you didn't like the story, I'd still like to hear from you. Read well and enjoy!

 Totoo pala ang mga napapanood ko sa tv at pelikula; Mapapatigil ka sa harap ng sasakyang babangga sa ‘yo, mapapatulala ka dahil sa shock at ang liwanag mula sa sasakyang ‘yon ang huling bagay na makikita mo.

 

Bisperas ng kaarawan, isang magandang araw para mahuli sa klase. Kakaibang lakas ang dulot sa ‘kin ng araw na ito kaya  naman napasarap ang tulog ko. Masarap ang almusal na nakahanda, sumasagisag sa iba pang magagandang bagay na haharapin ko ngayon araw. Matapos kong mag-ayos at maihanda ang lahat, nagsimula ako sa aking paglalakbay patungo sa paaralan. Lakad. Lakad. Habang ako’y naglalakad patungo sa gate ng aming subdivision, napatigil ako. May isang kakaibang butiki ang tumawid mula sa isang dako ng kalsado patungo sa kabila. Napatigil ako hindi dahil namangha ako sa kakaibang nilalang na nakadaupang palad kundi dahil muntikan na akong madapa nang iniwasan kong maapakan ang munting nilalang. Nang nakatawid na s’ya, nagpatuloy ako sa paglalakad. Malapit na ako sa gate nang nagsimulang umulan, lumuha ang kalangitan. Ibang kapayapaan ang binigay sa ‘kin ng patak ng ulan ngayong araw. May dala akong paying pero pinili kong saluhin ang patak na ulan sa aking balat at hinayaan itong haplusin ako gaya ng isang kaibigang nagsasabi na, “Nandito lang ako”. Noon pa ma’y may isang mapagpalayang damdamin ang dulot ng ulan ngunit hindi pa ako naging gan’to kapanatag, na para bang walang anumang kaguluhan sa mundo ang makababagabag sa ‘kin. Para bang nililinis ako nito sa lahat ng bahid ng kasalanan, at binibigyan ako ng bagong kalayaang magpakatotoo sa aking nararamdaman. Pagkarating na pagkarating ko sa labasan at nakasakay na agad ako ng tricycle patungo sa bayan, biglang lumakas ang ulan. Umihip ang malamig na hangin na wari’y tumatangis, nagluluksa sa isang pagkawala. Nakarating ako ng bayan. Sumakay ako ng jeep, dahil wala pang masyadong sakay kayado’n ako umupo sa tabi ng driver. Nagbayad na ako ng pamasahe para makatulog ng matagal. Sadyang antukin ako sa byahe kaya, yakap ang stuffed toy na itim na Mokona na isasauli ko na ngayong araw sa aking ka-tropa, unti-unting bumigat ang aking mga mata. Bago ito sa ‘kin pandinig; Nakarinig ako ng awit at musika, parang oyayi sa isang sanggol na dinuduyan ng ina sa kanyang sinapupunan. Biglang nagdilim. Ilang saglit lang ay napalitan ang awit ng mga pagtangis. Idinilat ko ang aking mga mata ngunit wala naming kakaiba sa ‘kin nakita.

 

Nakahanda na ang lahat Pa-party kami bukas ng gabi. May inaasahan akong sorpresa at nando’n lahat ng mahahalaga sa ‘king tao lalo na si Kuya.

 

Basa ang daan pero mabilis pa rin ang takbo ng jeep. Wala naman kasing dumadaan nang mula sa kawalan, may isang bata ang biglang tumawid. Napatigil ang bata sa harap ng sasakyan, napatulala. Buti na lamang at napaatras ng isang hakbang ang bata at hindi ito nahagip ng matulin na jeep. Hindi napaano ang bata pero sinubukan pa rin s’yang iwasan ng driver. Inikot n’ya ang manibela. Madulas ang kalsada. Nawalan ng control ang driver kaya nagpagewang-gewang ang jeep hanggang sa kabilang lane. ‘Di napansin ng driver ang kasalubong nitong rumaragasa ding 18-wheeler truck kaya ang dalawang sasakyan ay nagsalpukan.

 

Bente-uno na ako bukas. Isang bagong simula pagkatapos ng isang wakas.

 

Iminulat ko ang aking mga mata. Ilang minuto na lang ay nasa pamantasan na ako. Maganda na ang panahon, tumila na ang ulan at sumikat na muli si haring araw. Buti naman at walang traffic at tamang-tama lang ang takbo ng jeep na aking sinasakyan. Mas maaliwalas na rin ang ihip ng hangin. Sa kahabaan ng highway, nakita ko ang isang ambulansya. Tinitigan ko ito nang matagal. Nakaramdam ako ng ‘di mawaring kirot sa aking dibdib at sakit sa buo kong katawan pero ‘di ito nagtagal. Unti-unti naglaho ang lahat ng sakit na aking naramdaman. Banayad na umihip ang hangin at parang isang dandelion, tinangay ako nito, ang diwa ko, ang buo kong pagkatao. Ipinikit kong muli ang aking mga mata.

 

Nagpatuloy ang pagtangis at mga hikbi. May ilang boses na tumatawag sa isang pamilyar na pangalan. Kilala ko s’ya pero ‘di ko maalala. Sino nga ba ang tinatawag nila? Maliban sa mga pagluha, nakarinig din ako ng mga taong nagtatanong, nag-uusisa. Naghalo-halo ang sari-saring ingay ngunit mayroong isang nangibabaw sa lahat, “Waaang-waaang!”.

 

Ika-apat ng Hulyo 2007, ika-siyam ng umaga, isang pampasaherong jeep at 18-wheeler truck ang nagsalpukan sa kahabaan ng Aguinaldo Highway. Lima katao, kabilang ang driver, patay habang ang ibang mga pasahero ay sugatan. Ayon sa mga nakasaksi… Naglalaho… Naglaho… Hanggang sa tuluyang nawala. Nabalot ang paligid ng nakaririnding katahimikan. Nakita ko ang isang nilalang. Sugatan ngunit payapa ang anyo at malalim ang kanyang pagkakahimbing. Sinubukan ko s’yang hawakan pero tumagos lang ang aking kamay sa kanyang katawan. Nakilala ko mula sa isang malayong alaala ang kanyang mga katangian. Matagal na kaming magkakilala. Naligo s’ya sa sariling dugo, ang minsang makinis at maputing balat ay nabalot na ng sugat. Wala na rin ang init sa munti n’yang mga kamay ngunit yakap n’ya pa rin ang itim na manikang sinamahan s’ya sa hangganan. Kahabag-habag ang kanyang sinapit ngunit tila ba malaya na ako sa anumang uri ng emosyon at pakiramdam, wala akong naramdamang awa o sakit. Isa na akong buhay na diwang malayo sa pisikal na katawan. Dumating na ang araw na kailangan kong magpaalam sa sariling minsan kong minahal.

 

Bughaw, puti, itim, kulay ng mga lobong pinalipad nila sa hangin. May cake at mga kandila, masasarap na bogchi ang handa at iba’t ibang flora sa paligid. Para itong lahat sa ‘kin. Sa tulong ng hangin, inihipan ko ang kandila para matupad ang aking hiling. Isang maligayang kaarawan at isang payapang pamumuhay para sa mga minamahal habang nahihimbing.