Kahit awa lang...

Dalawang linggo na lang.

Uno lang.

Utang na loob.

Yun lang ang kailangan ko. Pangatlong beses na ito. Sana ito na ang huli. Hindi ko na kakayanin. Pag di ko pa rin natapos ito, hindi ko na itutuloy. AYOKO NA! Tatapusin ko na lahat ng kalokohang ito. Sinusubukan ko naman kahit di lang torta ang nangyayari sa utak ko. Pinipilit ko naman sakyan ang enthusiasm nila na sagutin ang mga problems. Mga titik, mga numero, mga simbolo... Not one thing make any sense pero pinipilit kong pumasok at pumasa. Kahit sana para lang sa effort ko, para lang sa "sipag?", para lang sa awa na sana'y makatapos na rin ako. Hindi ko na iniinda ang kahihiyan, tatablan pa ba ako nun eh ang tagal ko na dito, ang dami ko nang isinantabi para lang matapos na ito. Langit lang nakakaalam kung paano ako naghihirap, hindi lang pisikal. Sana lang talaga, sana.. Kasi pag hindi pa rin...

TANGINA TALAGA!!!

Anyway, may tanong ako: paano ka ba pwedeng magpaliwanag sa taong matampuhin nang hindi sya magtatampo? Posible kaya yun? Magtatampo nga ba sya or mauunawaan nya pag naipaliwanag mo na sa kanya ang dapat nyang malaman? Nothing serious, really. Change of mind and change of plans lang. Di pa naman ako mahilig magpaliwanag... Ano'ng gagawin ko? Magso-sorry na lang ako sabay ngiti. Hehehehe. Aww, goodluck.

Nakikita ko nang muli ang liwanag. Oh, the light! The light! Hahahahaha. Nabubuhayan or should I say, nabubuhay na ulit ako ng paunti-unti. Parang gusto kong unahan ang oras para matupad ko na ang mga plano ko ng pagbabago. Bwahahaha! Gambaremasu!

Ang dami ko na namang gawaing hindi nagawa. At ano pa nga bang magagawa kundi bumawi sa susunod at sa mga huli kong pagkakataon sa darating na pasukan. Goodluck sa akin.

Ano na? Tulugan na ulit. May klase pa ako.

UMAGA DESU!!!