Gunita

Isang tanong, isang sagot: Peak season ba ngayon ng mga lamok? At home sila sa dito ngayon. Eat all you can. Fotcha. Kung laman lang kinakain nila baka lasuk-lasok na ang laman ko ngayon. Gusto ko sila hulihin ng mano-mano. Hahaha. Gaya ng ginagawa ko pag naliligo ako. Pabubulain ko yung kamay ko tapos saka ko sila huhulihin ng kamay ko. Hahaha. Ayos. Tepok naman. Langya talaga.

Last day na ulit bukas ng training. Buti naman. Sakit na ng muscles ko lalo na kanina. Parang mapupunit, nag-aya pa sila ng sprint. Buti sana kung ganun yung kundisyon ko gaya ng nung first at second day na baka uber hyper pa ako. Hehe. Anyway, para din naman samin yun at buti nga wala nang time limit at twelve rounds na lang. Buti naman talaga. Yay, ilang tulog na lang, Pulag, here I come!

Kung nakita nyo lang ang nakita ko kanina, baka nawindang kayo. Hahaha. Medyo matagal ko rin di nakita si Kuya JP pero madalas ko syang ka-chat sa YM. Pambihira. Sobrang daldal nya gaya ng una ko syang nakilala pero ang mas malupit? Nakita ko syang nagsayaw ng Souljah Boy. Yung may "wammy" sa lyrics. Push your luck! Hahaha. Dinemo nya talaga at performance level. Hahaha. Ayos. 

Yay! Panahon na para balikan ang Makiling at oras na rin para makita na ang pinakaaasam naming Mudspring. Hahaha. Ayos. Tapos Flat Rocks ulit tapos kung susuwertihin baka makabisita sa Wildlife Rescue Center. Waaah! Excited na ako ulit. Ahoy. Tapos pagkatapos nun Talamitam naman. Hahaha. Sana lang may pera pa ako nun. Kamown.

Sayang, tumawag na yung mga in-apply-an kong call center kaya lang kailangan mag-Summer para "matapos" na. One last try tapos pag hindi pa rin, bahala na. Langya. Ganito nila ako kamahal, ayaw nila akong paalisin. Hahaha. LOL.

Suweeto. Nakaka... Uhh.. Gulat. Muntik na ako i-kiss ng isang tao kanina. Sweeter than usual nga sya lately. Hahaha. Swerte nya dahil hindi ako mahilig mag-take advantage sa mga ganyang sitwasyon kundi baka hindi lang kissu makuha nya... Pati hugs. Hahaha. Di ko sasabihin kung sino sya. Hula-hula na lang.

Ang saklap. Di ako makakasama sa Yearend Workshop ng HF. Last na pa naman ito. Hay, kapalaran. Bakit naman kasi natapat pa sa petsa ng akyatan. Ang saklap talaga. Sana may mangyaring milagro at mabasa ito ng mga kinauukulan at maawa sila sa akin tapos i-move nila yung date ng mas maaga o kaya later para makasama ako. WAAAH~ PARANG AWA NYO NA. LAST NA TO DAHIL MALAMANG NYAN WALA NA AKO NEXT SEM Unless... Isasama nyo pa rin ako sa Midyear Workshop next year. Hehehe.

Okay kailangan na ulit mag-impake. Sa wakas, tuluy na tuloy na ang Induction Climb na two months in the making. Miss ko na si Kuya! Shiawase-niichaaan! Hahaha. Well, wala pa rin akong pera para dun at kaya rin baka di na ako makasama sa Galera trips ng aking DotA Boys kasi wala talaga akong pagkukunan ng funding maliban na lang kung may mag-sponsor sa akin. Hahaha. Ang tanging bagay na kaya ko lang i-sacrifice ngayon na mejo may halaga pa ay ang cellphone ko at para sa Pulag ko lang sya kayang gawin. Di yun dahil sa mas mahal ko ang bundok kaysa sa mga kaibigan ko pero mas madali kasing makapunta ng Puerto Galera kahit mag-isa kaysa umakyat ng isang major climb na bundok nang mag-isa. Maiintindihan naman nila ako at pag hindi ako nakasama ngayon baka di na ako makaakyat dun kahit kailan o kaya matagalan pa. Sobrang gusto ko talagang umakyat, ika nga Passion ko na sya, kaya mas pipipiliin ko sya kaysa sa Yearend Workshop at Beach trips pero lahat sila ay gusto ko. Promise. 

Kaya sana talaga, mabago pa ang date ng Yearend. Onegaishimaaaasu!!

Yeah, summer. Hopefully, my last Summer in La Salle. Sana makaipon ako para madaming climbing trips at beach trips at camping trips, nature trip, food trip, trip to Jerusalem at kung anu-ano pang trips, wag lang badtrip ang ma-enjoy ko. Sana rin, kung matapos na rin ako sa wakas, ay makahiling ng bagong mga techies gaya ng cellphone at iPod? Hehehe. malay nyo naman?! A college degree na 5 and a half years in the making, hindi ba worthy yun ng reward? Dun na lang sa effort ng pananatiling buhay at matino ang pag-iisip, di ba? Ang hirap kaya nun. Hahaha.

Hinahanap-hanap ko pa rin sya. Parang dahan-dahang nawawala yung mukha nya sa isip ko pero di pa rin ako bumibitaw lalo na ngayong madalas ko makita yung mga tropa nya. Nabibigyan ako ng kahit konting pag-asa kahit minsan naiisip kong malabo na. Nabibigyan ako ng rason para kumanta ng mga awiting nagpapahayag ng lungkot, pangungulila, paghihintay, paghahanap at pag-asa dahil sa kanya. Kelan nga kaya kami ulti magkikita. Wala naman sa akin kung gaano katagal ako kailangang maghintay dahil gagawin ko yun hanggang ganito ang nararamdaman ko para sa kanya pero minsan naghahanap ako ng tangible na symbol of hope na magkikita kamit ulit. Haaay... *sabay kanta ng Maghihintay Ako na theme song ng Atlantika*

Tulong! Ido-document ko ang Pulag climb namin. Gusto ko sana Feature form. Hehe kaya lang di talaga ako marunong ng ganung estilo sa pagsusulat. Di bale, pag-aaralan ko rin yan pero mas maganda kung may tulong, di ba? Hehehe.

Onga pala, magkakaron na ulit ako ng banda.

Okay, just a few microseconds ago, 2:26am na ngayon parang nag-shake ang computer table. Was it just me or lumindol talaga. Mejo natakot ako. Hehehe. Kala ko may kung anung entity na na gumagalaw sa ilalim ng PC. Hahaha. Que horror! Hehehe. Madalas kasi pag nakakaramdam ako ng lindol, nahihilo ako. Pag nangyayari yun, akala ko lagi gutom lang ako kaya ako nahihilo yun pala umuuga na ang mundo. Hahaha. Ang pinakanakakatakot pa nyan, nung HS ako, nasa chapel kami tapos nun pa lumindol, habang nagdadasala kami. Feeling ragnarok, armageddon, end of the world na. Hahaha. Mailigtas sana tayong lahat.

Maikwento ko lang, ang weird ng panaginip ko kaninang umaga. Sobra sigurong kale-layout pati sa panaginip nagle-layout ako tapos yung panaginip ko pa ay may kakaibang storyline. Weird. Basta. Di ko ma-explain kasi di ko masyadong maalala pero ang alam ko lang weird talaga sya. Ayos na naman kasi tapos na yung volume 4 ng broadsheet for this year tapos isa na lang tapos malapit na rin matapos ang magazine. Hay, buti naman. Hehehe. I wanted to stay longer [chos!] pero ganun talaga. Last project ko na to sa pub at sobrang thankful ako at nabigyan ako ng gantong pagkakataon sa huling taon ko sa kolehiyo kahit di ako makakasabay sa marcha ngayong March. Di bale, sasabay ako next year tapos magma-marcha ako ng bongang-bonga. Hahahaha.

Okay, puyat na naman ako at malamang-lamang mahaba-haba ang tulog ko kasi mejo masakit pa ang katawan ko tapos takbuhan ulit mamaya. One last time. Yey!

Bago ko kayo tulugan, mag-iiwan lang ako ng mensahe para sa lahat: Lahat kayo, pati yung mga etchoserang frogs kong mga classmate ay nagkaron ng malaking bahagi sa buhay ko kaya ako ganito ngayon at bakit nandito pa rin ako. Gusto ko lang malaman nyo na hindi ko kayo makakalimutan lalo na yung mga nagpasama ng loob ko [magtago na kayo dahil babalikan ko kayo, mga taran--tula. ulul!] Dadalin ko lahat ng naitulong at naituro nyo sa akin [lalo na ang mga kasalanan nyo sa 'kin] saan man ako magpunta. Babaunin ko ang mga alaala sa pagtulog ko ngayong gabi. Wala lang. Gusto ko lang mag-drama. Mahal ko kayo lalo na yung mga friends ko sa BCS110307, Genshiken, Heraldo Filipino, DLSU-DMS pati sa ibang organisasyon peti yung mga friends kong karaniwang tao. Hahaha lalo na yung mga kumalimot sa akin at mga kinalimutan ko. Hahaha. Salamat sa lahat, for the good and [mostly] the bad. Salamat sa lahat. Thank you at good night ot good morning kasi umaga na.

YOSH!